ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΣΠΡΟΦΟΣ A.E. ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ¨ΧΡΥΣΟΚΑΝΘΑΡΟΥΣ¨ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ
Συναδέλφισσες συνάδελφοι,
Ο Σύνδεσμος Εργαζομένων της ΑΣΠΡΟΦΟΣ [Σ.Ε. ΑΦ] στηρίζει το δίκαιο αγώνα που αυτή την περίοδο διεξάγουν οι Εργολαβικοί των ΕΛΠΕ ενάντια στην εργολαβοποίηση και το εργασιακό «δουλεμπόριο», που παρόμοιες εργασιακές σχέσεις σαν αυτές που βιώνουν οι προαναφερόμενοι επιβάλλουν.
Μέσα στην περίοδο των εορτών του Πάσχα [10-11 Απρίλη 2018] ήδη προκηρύχθηκαν και υλοποιήθηκαν απεργιακές κινητοποιήσεις του Σωματείου των Εργολαβικών ΕΛΠΕ. Κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση του αυτονόητου: για να πάψει ο διαχωρισμός των εργαζομένων σε «πατρίκιους» και «πληβείους» [που τελικά μας πλήττει όλους], με πλήρη και ίσα εργασιακά δικαιώματα για τον κάθε εργαζόμενο, για δημοκρατία στους χώρους εργασίας ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Ενώνουμε τη φωνή και τις δυνάμεις μας με τους εργαζόμενους των ΕΛΠΕ ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη συμπίεση των εργατικών δικαιωμάτων (μισθολογικών, ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών, συνδικαλιστικών). Αγωνιζόμαστε σταθερά και αταλάντευτα ενάντια στη διάσπαση των εργαζομένων με βάση την εργασιακή σχέση, την επιχείρηση και κάθε άλλου είδους διαίρεση.
Είμαστε κι εμείς αντιμέτωποι με το φλέγον ζήτημα της οριστικής διευθέτησης και δίκαιης / μόνιμης επίλυσης του προβλήματος με τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις [π.χ. «μπλοκάκια» / ΔΠΥ σε εμάς] γι’ αυτό και η δική μας συμπαράσταση δεν έχει μόνο «εξωτερικούς» αλλά και «εσωτερικούς» αποδέκτες. Άλλωστε, η επέλαση των εργασιακών σχέσεων – «λάστιχο» ελέω και των Μνημονιακών Πολιτικών που αταλάντευτα υλοποιούν οι ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και εννέα χρόνια δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά τείνει να λάβει εφιαλτικές διαστάσεις: «μισή» δουλειά – για «μισή» ζωή, χωρίς δικαιώματα για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, την ίδια στιγμή που καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ κερδοφορίας Ομίλων όπως τα ΕΛΠΕ.
• Τέρμα, πια, με το αίσχος των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
• Σταθερή – μόνιμη εργασία για όλους με πλήρη δικαιώματα.
• Καμία ιδιωτικοποίηση / πλήρης κοινωνικός – εργατικός έλεγχος στις επιχειρήσεις και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας / ενέργειας / υποδομών.
• Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Αρκετά έχει πληρώσει όλα αυτά τα χρόνια ο κόσμος της δουλειάς για να θησαυρίζουν οι «χρυσοκάνθαροι» της εργοδοσίας.
• Πλήρη συνδικαλιστικά / δημοκρατικά δικαιώματα στους χώρους δουλειάς.
